نمی توان گفت اولین ساکنان قبرس در چه زمانی می زیسته اند ، اما اعتقاد بر این است که احتمالا مدت ها پیش از 8.500 سال قبل از میلاد مسیح شهرک هایی در قبرس وجود داشته است.
قبرس نام های بسیاری داشته است ، اما این باور وجود دارد که نامی که اکنون از آن استفاده می کنیم از کلمه مس ناشی شده است که در این جزیره به وفور وجود داشته و احتمالاً هنوز هم وجود دارد. یک تئوری جایگزین نیز این است که نام قبرس از کلمه Kypros (یونانی حنا) می آید که آن نیز به وفور در قبرس وجود داشته است. هیچکس به طور قطع نمی داند.
قبرس تاریخ پر دردسری داشته است. فراوانی مس ، الوار و موقعیت استراتژیک بین شرق و غرب منجر به حملات مکرر ، تغییر حاکمان و درگیری برای ساکنان شد.
قبل از الحاق به رم در سال 58 ق.م. فنیقی ها ، باستانی ها ، آشوری ها ، مصری ها ، پارس ها و یونانی ها قبرس را استعمار کردند. در سال 43 بعد از میلاد مسیحیت به قبرس آمد و در سال 330 بعد از میلاد قبرس به بخشی از امپراتوری روم شرقی یا بیزانس تبدیل شد. و این امر تا سال 1191 ادامه داشت تا اینکه ریچارد اول، در حالی که برای نبرد در جنگ صلیبی سوم عازم سرزمین مقدس بود ، این جزیره را فتح کرد.
یک سال بعد ریچارد جزیره را به قیمت 100000 بیزانت به شوالیه های معبد فروخت. شوالیه های معبد که قادر به بهره برداری مطلوب از جزیره نبودند ، سپس جزیره را به ریچارد که آن را به گای دی لوسیگن نجیب زاده فرانسوی فروخت برگرداندند. سلسله لوسیگنان برای سیصد سال آینده این جزیره را اداره می کرد - قانونی که اغلب ظالمانه بود و به طور موثر قبرس به نظام ارباب و رعیتی تبدیل کرد.
- در سال 1489 جیمز پادشاه لوسیگنان درگذشت و پادشاهی را به همسر ونیزی خود واگذار كرد كه از دادن جزیره به ونیز كناره گیری كرد. ونیزی ها قبرس را در درجه اول به عنوان یک پایگاه نظامی می دیدند و در سرتاسر جزیره استحکامات خود را می ساختند. قبرس ها ، در آن زمان ، فقط به عنوان یک جمعیت پرشمار دیده می شدند که حتی الامکان از آنها مالیات گرفته شود. در حقیقت ، گفته می شود که حکومت ونیز چنان ناخوشایند بود که وقتی عثمانی ها در 571 به قبرس رسیدند ، مردم محلی احساس کردند که از بردگی آزاد شده اند.
عثمانی ها نظام ارباب و رعیتی را لغو کردند و کلیسای ارتدکس را به عنوان کلیسای قبرس تاسیس کردند. آنها همچنین کاتولیک بودن را یک جرم قابل مجازات دانستند ، بنابراین قبرسی ها مجبور شدند بین مسیحیت ارتدکس و اسلام یکی را انتخاب کنند. اکثریت مسیحیت را انتخاب کردند ، اما نتیجه این شد که جمعیت شروع به به دست آوردن ساختار قومی که امروزه نیز دارد ، یعنی یونانی و ترکی کرد.
امپراتوری عثمانی که وارد جنگ جهانی اول در کنار آلمان شد و شکست خورده ظاهر شد ، تا حدی توسط قدرت های خارجی اشغال شد و با محدودیت های شدید ، قبرس تبدیل بخشی از مستعمرات انگلیس پس از پیمان لوزان در سال 1925 شد.
- در سال 1960 معاهده زوریخ برای استقلال قبرس امضا شد و در عین حال از حقوق مردم قبرس ترک تبار محافظت کرد. ضامن این پیمان انگلیس ، یونان و ترکیه بودند.
در سال 1963 روابط بین دو جامعه که از طریق زبان ، فرهنگ و مذهب از یکدیگر جدا شده بودند ، رو به وخامت گذاشته بود. تلاش شد 13 ماده از قانون اساسی به نفع جامعه یونانی قبرس تغییر یابد ، همچنین پلیس ترکیه قبرس خلع سلاح شود و پاسداران ملی قبرس یونان ایجاد شود. این اقدامات مغایر آشکار با معاهده زوریخ بود. جنگ داخلی آغاز شد و سازمان ملل متحد با اعزام نیروهایی در تلاش برای برقراری صلح ، خط سبز را ایجاد کرد که عملاً باعث تقسیم جوامع شد.- در سال 1974 یونان در تلاش برای دستیابی به انوسیس (ایده اتحاد با یونان) یک کودتای نظامی همراه با گارد ملی یونان انجام داد.
در 20 ژوئیه 1974 ، ترکیه ، پس از مشورت با انگلیس ، وارد عمل شد ، یعنی اقدام صلح آمیز برای محافظت از جامعه ترک قبرس. این در اجرای اختیارات تضمین توافق شده در معاهده زوریخ بود.
از این زمان جزیره تقسیم شده است. در 15 نوامبر 1983 جمهوری ترکیه قبرس شمالی بنا گردید. این یک کشور کاملاً دموکراتیک است و به استثنای چند اتفاق مرزی ، صلح داخلی برقرار شده است.
Persian 
English 
Turkish