زندگی طبیعی

قبرس شمالی میزبان بیش از 1600 گونه گیاهی است که 22 گونه بومی ، 350 گونه پرنده ، 7 گونه بومی و 26 گونه مختلف خزنده و دوزیستان است.

دو دلیل اصلی این تنوع شگفت انگیز این است که ، اولاً اینکه قبرس تحت تأثیر آخرین عصر یخبندان قرار نگرفت (که بسیاری از گونه های مناطق شمالی را از بین برد) ، و دوم اینکه قبرس یک ایستگاه استراحت و لانه سازی برای پرندگان مهاجر بین آفریقا و اروپای شرقی تشکیل می دهد.

جمهوری ترک قبرس شمالی دارای یک آب و هوای مدیترانه ای شدید با ریتم های فصلی معمولی است که با توجه به دما ، بارندگی و هوا به طور کلی مشخص می شوند. تابستانهای گرم و خشک از اواسط ماه مه تا اواسط ماه اکتبر و باران ، زمستانهای نسبتاً قابل تغییر از اواسط ماه نوامبر تا اواسط مارس ، با تغییر کوتاه فصل های پاییز و بهار در شرایط آب و هوایی از هم جدا می شوند. رشته کوه‌های بشپارماک ، نقش مهمی در هواشناسی جمهوری ترکی قبرس شمالی دارد. آسمان غالباً صاف و آفتاب گسترده ، اختلافات فصلی و روزانه زیادی را بین دمای دریا و فضای داخلی جزیره ایجاد می کند که اثرات محلی قابل توجهی به ویژه در نزدیکی ساحل ایجاد می کند.

در عرض جغرافیایی 35 درجه شمالی و طول جغرافیایی 33 درجه شرقی ، جمهوری ترکیه قبرس شمالی تغییر طول روز را از 9.8 ساعت در دسامبر به 14.5 ساعت ژوئن تغییر داده است. در تابستان ، جمهوری ترک قبرس شمالی عمدتاً تحت تأثیر فشار کم سطحی از رکود بزرگ قاره واقع در جنوب غربی آسیا قرار دارد. این یک فصل از درجه حرارت بالا با آسمان تقریباً بدون ابر است. بارندگی ناچیز است اما گاهی اوقات رعد و برق منفرد رخ می دهد که میزان بارندگی کمتر از 5 درصد از کل سال است. در زمستان ، جمهوری ترک قبرس شمالی در نزدیکی مسیر فرو رفتگی های کوچک نسبتاً مکرر است که از دریای مدیترانه از غرب به شرق بین پادچَرخَند (Anticyclone) قاره اوراسیا و کمربند کم فشار آفریقای شمالی عبور می کند. این فرورفتگی ها دوره های آب و هوایی آشفته را معمولاً برای یک روز یا بیشتر به طول می انجامد و بیشترین میزان بارندگی سالانه را ایجاد می کند ، مقدار متوسط از دسامبر تا فوریه تقریباً دو سوم کل سال است.

از آنجایی که قبرس از آب و هوای مدیترانه ای برخوردار است ، گیاهان طبیعی این جزیره برای گیاه شناس و همچنین افراد عادی جالب توجه است.

بازدیدکنندگان تابستانی از این جزیره تحت تأثیر بی حاصل بودن باران در جلگه ها و کوهپایه هایی قرار می گیرند که به طور مایل کیلومترها از درختان دور هستند. این ناباروری ظاهرا از این واقعیت ناشی می شود که قسمت اعظم فلور دشت از گیاهان یک ساله زمستانی تشکیل شده است. این جزیره ، در قسمت شرقی مدیترانه قرار دارد ، در تابستان به میزان کافی باران نمی بارد. اما حیواناتی که در این جزیره یافت می شوند منشأ گسترده ای دارند. برخی را می توان در شمال غربی اروپا یافت ، در حالی که برخی دیگر را می توان در آفریقای جنوبی یافت.

برای توصیف گیاهان جزیره ، توصیه می شود ابتدا به درختان جنگل نگاه کنید. گسترده ترین گونه های درختان جنگل ، کاج طبیعی ، سرو و بلوط است. انواع اکالیپتوس نیز به این جزیره وارد شده است. جنگل های این جزیره محدود به توده جنوبی و رشته کوه های کایرنیا است.

دامنه جنوبی دامنه کرنیا و بیشتر مناطق جزیره پوشیده از درختچه های همیشه سبز است. این بوته ها بیشتر در مناطق ساحلی رایج هستند. دو نوع متداول از این درختچه ها ، به ویژه در منطقه کارپاس که به خوبی توسعه یافته اند ، ارس فنیقی (نام علمی: Juniperus phoenicea) و پسته مصطکی یا ماستیک (نام علمی: Pistacia lentiscus) هستند. در محل ، اسکراب های غنی از گل ، سیلیکوس کالکوروم ، لیتوسپرمین و لاواندولا رخ می دهد.

اگرچه در ماه های تابستان مناطق پست و زرد رنگ است ، اما در عرض یک هفته از آغاز فصل بارندگی ، مزارع و کوهپایه ها پوشیده از پوشش گیاهی جدید است. در قبرس ، یک ساله های پاییز و زمستان خیلی سریع گل های بهاری دنبال می شوند ، به طوری که فرد فکر می کند در جزیره دو فصل گل نیست بلکه یک فصل طولانی گلدهی وجود دارد.

اولین گیاهان گل دهنده گیاهان پیازچه ، سنبل انگور ، سرشماری ، گل گیاه و گل نرگس سرووتینوس است ، به دنبال آن در سال جدید یکی از زیبا ترین بومی های قبرس ، Romulea tempskaya با گل ستاره ای خود در رنگ های مختلف از بنفش عمیق تا سفید خالص.

در این فصل ، گون‌سار ایرانی یا سیکلامن پرسیکوم صحنه بسیار زیبایی را در پای کارپاس و کانتارا ارائه می دهد. در مارس و آوریل ، شقایق های وحشی و نیلوفرهای مزرعه ، با تغییرات زیادی در رنگ و فرم ، شروع به گل می کنند. دامنه های جنوبی دامنه کرنیا با پوشش های پتویی این گل ها منظره ای با شکوه ارائه می دهند. در همین حال ، در مزارع زیر کشت میرتو (کامیبل) ، لاله های وحشی فراوان است. و در سایر قسمتهای مناطق پست ، نرگس تازتا به وفور یافت می شود.

در اواخر آوریل و ماه مه ، گرچه دشتهای مرکزی داغ و خشک می شوند ، دامنه های شمالی پوشش زیبایی از گل ها را به دست می آورند. رایج ترین آنها ارکیده وحشی و حدود نیمی از دو گونه ابرویی (نام علمی: Ophrys) با سیستوس گلدار قرمز و سفید است.

از آنجا که بسیاری از قبرس زیر کشت است ، تعداد حیوانات بومی کاهش می یابد: و در برخی موارد به گونه هایی محدود می شوند که در گوشه و کنار عجیب جزیره محدود می شوند.

تنها حیوان وحشی بومی بزرگ که هنوز در جزیره وجود دارد ، موفلون است ، انواع گوسفندان کوهستانی که مخصوص قبرس است. این حیوان در قسمت جنوبی جزیره و در کوههای کوهستان ترودوز (به لاتین: Troodos Mountains) در محل رزرو قرار دارد. دیگر حیوانات بومی خرگوش ، روباه ، جوجه تیغی ، موش صحرایی و انواع مختلف خفاش ها هستند. این جزیره به دلیل دارا بودن مارهای فراوان شهرت غیر قابل قبولی داشت. مارهای زیادی در ماه های گرم تابستان دیده می شود اما به هیچ وجه همه سمی نیستند. تنها مار واقعاً سمی در جزیره گونه ای افعی است. بیشتر مارهای دیگری که در این جزیره دیده می شوند خطرناک نیستند ، به ویژه مار سیاه بزرگ که هدف بسیار مفیدی برای شکار موش ها و سایر حیوانات موذی است.

مارمولک دو نوع است و کرم های کور و آفتاب پرست نیز یافت می شود. گکو کوچک ، با مکنده هایی روی پاهایش ، در خانه های قدیمی معمول است. دو نوع قورباغه ، قورباغه درخت سبز و قورباغه خوراکی نیز در این جزیره رایج است.

در مورد حیوانات پرندگان این جزیره ، می توان گفت که قبرس بین دو مسیر بزرگ مهاجرت پرندگان قرار دارد ، یکی از غرب روسیه به جنوب از طریق فلسطین به شرق آفریقا و دیگری مسیر بالکان آفریقا. در نتیجه این موقعیت جزیره ، بسیاری از پرندگان جالب توجه باید مشاهده شوند ، مخصوصاً در اوقات عبور از بهار و پاییز. از میان گونه های بومی ، بزرگترین آنها کرکس و عقاب است. کرکس ، متداول ترین رفتگر ، ساعتهای متمادی در جریانهای هوا حرکت می کند و حرکت بالهای آن به سختی انجام می شود. این گونه تاکنون رایج ترین نوع آن است. کرکس سیاه در تعداد نسبتاً کمی وجود دارد. از عقاب ها ، دو گونه ممکن است دیده شود و غیر معمول نیست. آنها عقاب بزرگ شاهنشاهی هستند که از پستانداران کوچک و لاشه تغذیه می کنند و عقاب کوچک Bonelli `s که یک پرنده بسیار شدیدتر از پسر عموی بزرگتر خود است. عقاب های خال خالی گاه به گاه از این جزیره سر می زنند.

در دشت ها و کوهپایه های باز لارک ها ، عمدتاً از نوع تاج دار ، معمول است. آب سیاه کوچک سیاه و سفید سیپریان خصوصاً در مناطق کوهپایه ای قابل توجه است. گله کبوترهایی که در جنگل ها و صخره ها لانه می کنند در سراسر جزیره رایج است.

ماسه سیاه سیاه شکم در کلنی های کوچک در برخی از قسمت های بایر و سنگلاخی دشت Mesaoria لانه می کند. در امتداد سواحل این جزیره ، Shag و باکلان (نام‌های دیگر: آب‌قَنبَل، قره‌غاز، دارغاز. در افغانستان: آزمند) باید همراه با گونه های بی شماری از غازها دیده شوند. در دهانه رودخانه ها و در امتداد سواحل صخره ای تر ، بعضی اوقات شاه ماهی های کوچک قرمز و سبز دیده می شود.
در طول زمستان تعداد زیادی مرغ وحشی از جزیره بازدید می کنند. پنکه ، چوب جنگلی ، بلدرچین ، انواع مختلف اردک و غازهای گاه به گاه. تعداد زیادی فنچ و سایر پرندگان کوچک نیز از بازدیدکنندگان معمول زمستان هستند.

در طول زمستان تعداد زیادی مرغ وحشی از جزیره بازدید می کنند. پنکه ، چوب جنگلی ، بلدرچین ، انواع مختلف اردک و غازهای گاه به گاه. تعداد زیادی فنچ و سایر پرندگان کوچک نیز از بازدیدکنندگان معمول زمستان هستند.

قبرس یک جزیره است ، دارای چندین گونه خاص برای خود است. سیپریان وایتاتر ، چت ، تیتموس سیپیریان ، درخت شکن درخت سیپریان ، سیپریان کراس بیل ، جغد سیپریان اسکوپس.

دریاهای اطراف این جزیره سرشار از انواع ماهی های کوچک است ، برخی از آنها بسیار زیبا رنگی هستند. ماهی های بزرگ اما فراوان نیستند. از میان ماهی های محلی ، بیشترین صید ماهی را می توان به کفال خاکستری قرمز ، ملاقه سنگی ، گورنارد و ماهی های بزرگتر مانند بونیتو ، تونی و اسکیت اشاره کرد. علاوه بر این ، انواع ماهی های کوچکتر صید می شوند و ممکن است برای فروش در معرض دید قرار گیرند.

عنکبوت و هزارپای بزرگ وجود دارد اما خطرناک نیست. خطرناک ترین بی مهره شاید عقرب باشد که خیلی شایع نیست. حشرات بی شماری در این جزیره یافت می شوند که هیچ یک از آنها برای انسان خطرناک نیستند.

در تابستان بسیاری از شاخساره ها (زنبور شاخدار) دیده می شوند ، اما به طور قابل توجهی طبع ملایم دارند و به طور کلی نیش نمی زنند مگر اینکه زیاد بخورند ، یا اینکه تحریک شوند. شب پره های شب زنده داری به ویژه فراوان هستند.
پستانداران مانند فیل پیگمی ، اسب آبی و گراز وحشی تا سال 2000 قبل از میلاد بر حیوانات این جزیره تسلط داشتند ، و تنها بازمانده این مافلون قبرس (Ovis musimon) بود.

امروزه بیشترین حیوانات روباه ، خرگوش و خرگوش سیپریان ، خارپشت گوش بلند ، سیپرین شیردو و شش گونه خفاش دیده می شود. گاهی اوقات دلفین ها از ترکیه در حال شنا در جنوب دیده می شوند.

لاک پشت های دریایی پس از 45-60 روز دوره نهفتگی یا کمون (انکوباسیون) در شن و ماسه ، زندگی خود را در خشکی ، جایی که از تخم خارج می شوند ، آغاز می کنند. با رسیدن به دریا ، آنها با عصبانیت به آبهای دریایی می روند که تا آخر عمر باقی می مانند ، تنها استثنا در این است که ماده های بالغ برای تخمگذاری به ساحل می آیند. تخمین زده می شود که فقط یک جوجه ریزی از هر دو هزار تا بلوغ زنده بماند. هنگامی که آنها 25-30 ساله هستند و طول آنها 1-2 متر است ، مردان و زنان بالغ برای تغذیه و جفت گیری به آبهای سواحل لانه سازی مهاجرت می کنند. در طول یک فصل لانه سازی ، یک ماده ماده 3 تا 4 لانه قرار می دهد که هر کدام حدود 100 تخم دارد. او ممکن است هر 1-3 سال یک بار لانه کند و معمولاً به همان ساحل بازگردد. برخی از نظریه ها حاکی از بازگشت لاک پشت ها به لانه در ساحلی است که در آن لانه شده اند. مشخص نیست که لاک پشت های دریایی چه مدت زندگی می کنند ، اما تخمین ها در منطقه 60-120 ساله است.

دو گونه لاک پشت دریایی در سواحل مدیترانه لانه می کند ، لگر ، Caretta caretta و لاک پشت سبز ، Chelonia mydas. این دو در قبرس شمالی لانه می کنند. کل جمعیت مدیترانه ای این دو گونه سالانه 300-400 ماده سبز و 2000 پا لانه تخمین زده می شود. این ممکن است تخمین بزند که چند مرد نوجوان پسر وجود دارد. این گونه ها هر دو در معرض خطر هستند ، به ویژه لاک پشت سبز ، قبرس و ترکیه تنها مکان های شناخته شده لانه سازی هستند. در سال 1991 ، با افزایش آگاهی از وضعیت لاک پشت های دریایی در دریای مدیترانه ، انجمن حمایت از لاک پشت های قبرس شمالی برای کمک به دانشگاه گلاسگو تماس گرفت. این منجر به پروژه حفاظت از لاک پشت دانشگاه گلاسگو در سال 1992 شد. داوطلبان دانشجویی در کنار داوطلبان این سازمان های غیر دولتی و اداره محلی حفاظت از محیط زیست کار می کنند. در سراسر خط ساحلی قبرس شمالی ، 80 سواحل از ماه مه تا اکتبر تحت نظارت هستند از آنجا که سواحل شنی از فعالیت های لاک پشت پشتیبانی می کنند.

در سواحل Alagadi ،( 10 مایلی شرق Girne / Kyrenia) ، گشت های شبانه انجام می شود که امکان جمع آوری اطلاعات دقیق در مورد زیست شناسی این گونه ها را فراهم می کند. فصل لانه سازی در قبرس شمالی از ماه مه تا اوایل ماه اوت با جوجه ریزی از اواخر ژوئیه تا اواخر سپتامبر ادامه دارد.